“Qarabağlı deyilik və o yerləri heç görməmişik, amma bu gün hamımız Qarabağlıyıq”
İşğalçı Ermənistan ordusu ilə qanlı müharibənin bərpa olunmasının 5-ci günüdür. Cəbhədə şiddətli döyüşlər davam edir. Azərbaycanda qismən səfərbərlik elan olunub.
Bu gündən başlayaraq vətənimizi qoruyan əsgərlərimizə dəstək məqsədilə “Bizim əsgər” rubrikasına start veririk. Rubrikamız könüllü olaraq orduya yazılan vətən övladları, hazırda döyüş bölgəsində vuruşan əsgərlərimiz, şəhidlərimiz və onların yaxınları barədədir.
Müsahibimiz şairə, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, prezident təqaüdçüsüd Nuranə Nurdur. Qeyd edək ki, Nuranə xanım bir neçə gün öncə yeganə oğul övladını cəbhəyə yola salıb.
– Nuranə xanım, bir neçə gün öncə oğlunuz könüllü olaraq cəbhə bölgəsinə yollandı. Özünüzü necə hiss edirsiniz?
– Çox sağ olun, yaxşıyam. Bu gün oğlu cəbhədə olan ana olaraq danışmaq nə qədər çətindirsə, bir o qədər də qürurludur. Gecələrim yenə yuxusuz keçir…
– Oğlunuzun böyüdüyü mühit haqqında bizə məlumat verməyinzi istərdik. Onda vətənpərvərlik hissləri necə formaslaşıb? Uşaqlıqdan hərbə marağı olubmu?
– Oğlum hər bir azərbaycanlı övladı kimi uşaqlıqdan Qarabağ, Vətən sözlərini eşidib və bu sözlərin təsirində böyüyüb. Hələ məktəbə getməzdən öncə əsgər olmaq istəyirəm deyəndə gülürdük. Atası hərbçi olmağını istəyirdi, mən isə istəmirdim. Hərbçi həyatının çətinliyini bilirdim deyə, buna razı olmadım. Lakin hərbi xidmətini xüsusi fərqlənmə ilə yerinə yetirəndə anladım ki, oğlum Vətən uğrunda döyüşməyə hazırdır.
– Böyük ürək sahibisiniz, çünki yeganə oğlunuz Vətən uğrunda əlinə silah alıb. Müharibənin acı tərəfləri sizi qorxutmur ki?
– Heç bir ana müharibə istəmir, lakin bizim başqa yolumuz yoxdur. Allah bütün əsgərlərimizi, zabitlərimizi qorusun! Oğlumu yola salanda bir söz dedim: “Oğul, Şuşanı azad etmədən geri dönmə!”.
– Əslən o bölgədənsiniz?
– Region olaraq Qarabağlı deyilik və o yerləri heç görməmişik. Amma bu gün hamımız Qarabağlıyıq. Bu savaş başlayanda mən uşaq idim, indi isə övladım bu savaşı bitirməyə və torpaqlarımızı azad etməyə gedib. İnşallah, tezliklə torpaqlarımızı işğaldan azad edib, bayramlarımızı tarixi torpaqlarımızda qeyd edərik.
– Oğlunuz həqiqi hərbi xidmətini nə vaxt bitirmişdi?
– Oğlum hərbi xidmətdən bir il öncə gəlmişdi. Bu ilin iyul ayında baş verən Tovuz döyüşlərindən sonra Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağrış üzrə Dövlət Komitəsinə gedib, könüllü olaraq orduya yazıldı.
– Nuranə xanım, şeirlərinizdə xüsusi bir vətənpərvərlik ruhu var. Bəs bu tip şeirlərinizin oğlunuza təsiri olubmu?
– Şeirlərimi deyə bilmərəm, tərbiyəmin oğluma çox ciddi təsiri olub. Oğlum sentimental uşaq deyildi və şeir oxumaqla arası yox idi. Amma o, ruhu saf, ədalətli bir oğuldur. Onun xarakterindəki kişilik, mərdlik məni həmişə qürurlandırıb. Bu gün isə bu hissin ən pik nöqtəsindəyəm.
– Hazırda oğlunuzdan,əsgərimizdən hər hansı bir xəbər varmı?
– Oğlum cəbhəyə gedəndən sonra harada olduğundan xəbərimiz yoxdur, amma bilirəm ki, oğlum haradadırsa, orada haqq var.
– Cəbhəyə, vətənimizin müdafiəsinə oğul göndərən bir ana kimi xanımlarımıza bir sözünüz varmı?
– Bütün hərbçi və əsgər analarına, bacılarına, həyat yoldaşlarına hər zaman qürurlu və əzmli olmağı yaraşdırıram. Bəli, bu gün birlik günüdür. “Kasıbın övladı, varlının övladı” söhbətini yığışdırmaq lazımdır. Bir olmaq, Vətən olmaq, əsgər olmaq günüdür. Allah əsgər balalarımızı, qardaşlarımızı qorusun, şəhid analarına isə səbr versin.
– Müsahibəmizi “Əsgərə salam” ilə tamamlayaq. Nə demək istərdiniz?
– Bizim bu kiçik müsahibəmizi oxuya bilməyən, gərgin döyüşlərdə olan bütün əsgərlərimizə salamımı və dualarımı yollayıram. Döyüşlər gedir və bu gün bütün anaların duaları cəbhəyə qaranquşlar kimi qonur. Heç bir ana müharibə istəmir, qan istəmir. Amma bu savaş başlayana kimi belədir. İndiki durumda müharibənin bitməsini istəmək isə şəhid analarına və onların övladlarının ruhuna haqsızlıqdır. “Hər şey Vətən üçün, hər şey cəbhə üçün” prinsipi ilə nəfəs almalıyıq. (modern.az)